ARCHIWUM. Szczecin. Imprezy. 19.06.2010. Tradycje Świętojańskie. Noc Kupały. Zamek Książąt Pomorskich

Impreza: Noc Kupały
Miejsce: Zamek Książąt Pomorskich
Czas: 19.06.2010 (sobota), start godz. 14:00
Bilety: Wstęp bezpłatny

W dniu 19 czerwca 2010 w Szczecinie na Zamku Książąt Pomorskich w ramach świętowania tradycji świętojańskich odbędzie się Impreza – Noc Kupały. Jak co roku przewidziano szereg atrakcji…

wśród których największe zainteresowanie wzbudzają – osada średniowieczna (w tym obóz wojów i rzemieślników słowiańskich) oraz turnieje walk wojów – no ale to tylko część z przygotowanych atrakcji…

Szczegółowy program – Nocy Kupały

przez cały czas od godz. 14:00 do  zakończenia imprezy działać będzie obóz wojów i rzemieślników słowiańskich
14:00 – rozpoczęcie imprezy – Noc Kupały w Szczecinie
14:15 – koncert – wystąpi zespół Tryzna
14:45 – w ramach przybliżenia obrzędów słowiańskich –  Nocy Kupały z krzesaniem Żywego Ognia
15:30 – konkursy dla publiczności
15:45 – promocja książki Małgorzaty Krasnej – Korycińskiej Przy słowiańskim stole czyli kulinaria wczesnego średniowiecza, spotkanie z autorką oraz degustacja dawnej kuchni
16:00 – oprowadzanie po wystawie Świat Słowian i Wikingów
16:30 – eliminacje do turnieju walk wojów
17:30 – swaćba – czyli słowiański ślub
18:15 – turniej Droga Wojownika dla widzów i wojów
19:15 – rozstrzygnięcie konkursu dla publiczności na najładniejszy wianek
19:30 – przemarsz nad Odrę i tradycyjne spławianie wianków przy muzyce zespołów
20:30 – finały turnieju walk wojów, w przerwach turnieju prezentacje rzemiosł i konkursy dla publiczności
22:00 – koncert, wystąpi zespół Percival
23:00 – widowisko W krainie Pomorców
23:30 – pokazy żonglerki ognia (Fire Show)
24:00 – zakończenie imprezy

Więcej o tradycjach świętojańskich i Nocy Kupały – potocznie – Noc Świętojańska lub sobótka to w tradycji słowiańskiej święto ognia, wody, słońca, księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości. Dorocznie obchodzone w najkrótszą noc w roku (zazwyczaj 23/24 czerwca). Podczas Nocy Kupały przeprowadzano szereg obrzędów, które miały zapewniać świętującym wyjątkowy urodzaj i zdrowie. Charakterystyczne dla tego święta było palenie ognisk podsycanych ziołami. Przed krzesaniem tzw, żywego ognia wygaszano najpierw ogniska w całej wsi po czym zbierano się w jednym miejscu aby skrzesać ogień a następnie od tego ognia odpalać kolejne paleniska (tzw. ognie sobótkowe). Najbardziej charakterystycznym obrzędem było puszczanie przez dziewczęta wianków z zapalonymi świecami (lub płonącym łuczywem) – niżej na rzece czekali już chłopcy – według wierzeń wianek wyłowiony przez kawalera wróżył rychłe zamążpójście, natomiast wianki w których świeca zgasła, wypaliła się bądź wianek zaplątał się w sitowiu lub utonął – dziewczyna miała zostać starą panną. Każdy kawaler, któremu udało się wyłowić wianek wracał do świętujących i szukał panny która wianek puściła – razem wybierali się na spacer po lesie w celu znalezienia kwiatu paproci. O świcie po powrocie do ogniska para przewiązywała się bylicą i trzymając za dłonie skakała przez ognisko co stanowiło rytuał zawarcia małżeństwa…

materiały video: